Kemirgen Kontrol Stratejileri

1. Gözlem(ve stratejilerin hazırlanması)
2. Sanitasyon3) Yem veya tuzak uygulama
4. Kontrol ve tekrar uygulama                                           
5. Fiziksel Önlem

Ortakçı kemirgenler,hemen her şeyi yerler: hububat, et, balık, meyve vs.

                     Duruma bağlı olarak, belli yiyeceklere karşı çok seçicidirler. Eğer her zaman aynı

tip yiyecek varsa aniden karşılarına çıkan yeni yiyeceği göz ardı edebilirler.

Binalarda ve binaların civarında fareler, hamam böceği, sümüklü böcek ve kabuksuz sümüklü böcek gibi insanların ve evcil hayvanların yiyeceklerini yerler. Dışarıda değişik türde sebze tohumlarını, sebzeleri yerler ve böcekleri, kuşları ve diğer küçük memelileri avlarlar

Tarlalarda yaşadıklarında, hububat fareler için iyi bir yemin esasını oluşturur. Eğer mümkünse fareler besinsel bir diyet sağlayacak yiyecekleri seçerler.

Hububat değirmenleri, et işleme tesisleri, fırınlar, çöp dökme alanlarında yaşayan

fareler bu alanlarda bulunabilen yiyecekler ile beslenirler.

Fare beslenme davranışı

• Fareler kendi vücut ağırlıklarının yaklaşık onda birini yerler; pratik olarak günde 1-3 gram
• Fareler gece boyunca fasılalı olarak beslenirler. Ancak alaca karanlık ve güneş batmadan önceki saatler en fazla beslendikleri saatlerdir (Rahatsız edilmeyen yerlerde herhangi bir zaman beslenebilirler
• Farelerin beslenmesi tahmin edilemez. Eğer yiyecek bol ise farklı spotlardan az miktarlarda yerler. Eğer bir veya iki yiyecek kaynağı varsa fare yuvasından çıkarak yiyeceği 200 defaya kadar ziyaret edebilir ve her ziyarette çok az miktarda ye

Fare yiyecek tercihleri

Kemirgen yavruları annelerinin kendilerine getirdiği yiyeceklerin tadı ve kokusu ile çevrelerinde mevcut olan yiyeceklere şartlanırlar. Ayrıca annelerinin beslenme yerlerinden getirdiği koku ile şartlanırlarKemirgen dışkısı bilinen yiyecek kimyası kokusu ve koloni feromonu içerir. Yiyecek arayan kemirgenler yiyecek maddesinin yanında veya üzerinde birikmiş dışkı ile karşılaştıklarında araştırmalar yiyecek arayan farelerin bu yiyeceğe karşı olumlu davrandığını göstermiştir.

• Fareler genelde karşılaştıkları yiyecekleri biriktirirler. Normal olarak yiyecekleri güvenli buldukları yerlere veya yuvalarına taşırlar. Bazen bu yiyecekler unutulur veya göz ardı edilir.
• Yiyecekleri farklı boyutlarda biriktirirler. Ancak hububat veya palet ya da benzeri büyük parçalar taşınmaya daha hassastırlar. Taşındıklarında kemirgen yemi “Yem yer değiştirme” olarak isimlendirilir. Okul, yemek servis alanları ve imalat tesisleri, hayvanat bahçesi, veya yemlerin kirlilik yarattığı veya hedef dışı havyan veya insanlar tarafından erişildiği yerler gibi hassas alanlarda çok önemli bir konudur.
• Eğer varsa fareler 6ml’ye kadar su içebilirler. Eğer mevcut değil ise tüketimi azaltıp idrardan dışarı atarak su kaybını azaltırlar ve yiyeceğin içindeki nemi kullanırlar. Dolayısıyla ofis veya hububat deposu ya da hububat asansörleri gibi suyun mevcut olmadığı yerlerde hayatta kalabilirler. Ancak suyun mevcut olması fare nüfusunun artışına yol açacaktır.

Ev sınırları duruma göre değişir. Tipik olarak yuvadan her yöne 3 ile 10 metredir.Koloni nüfusu arttıkça, ev sınırı küçülür. Eğer yiyecek bolsa aynı durummeydana gelir.

Fareler 3 yöne hareket ederler (odalar ve katlar arasında). Fareler meraklıdır ve kutular gibi delikleri araştırırlar.Bölge ev sınırından farklıdır çünkü bölge hakim fare tarafından savunulur ve idrar ve koku ile işaretlenir.

Fareler, dikey yüzeylerle teması hissetmek için burun kıllarını kullanarak gölge yerlerde hareket ederler.

Kaldıkları köşenin üç yönünü severler. Süpürme, yeme veya istirahat. Oradaönemli miktarda birikinti görebilirsiniz.

Lağım faresi yiyecek kaynakları

• Fareler her şeyi yiyen ve fırsatçı yem arayıcıdırlar
• Hububat ve tohum normalde iyi kabul görür
• Şehirsel alanlarda, yiyecek kaynakları, açık havada bulunabilen doğal yiyecekler ile birleşik kullanılır, örneğin hamam böceği ve sümüklü böcek
• Örn: Kuşyemliği, açık hava köpek kafesi, terk edilmiş sebze bahçesi, gübre
• Çiftliklerde ve canlı hayvan işletmelerinde fareler gübrede bulunan sindirilmemiş yiyeceklerle beslenirler

• Yem arama ve beslenme döneminin en yüksek noktası seher vakti ve güneş

batmadan öncedir. Ancak, 24 saat içinde birkaç defa yem ararlar

Gündüz bir farenin görünmesi ciddi bir istilayı bildirebilir ancak sakin ve rahatsız edilmeyen şartlarda özellikle genç ve ast bireyler için anormal değildir.

Fareler bir günde ağırlıklarının %10 kadar yiyecek tüketirler (15-30 gram).

Ciddi fare istilası çok miktarda yiyecek kaynağı demektir.

Fareler iyi bir yiyecek kaynağı bulduklarında günde bir veya iki defa ziyaret ederler. Eğer yiyecek az ise veya rekabet yüksekse veya bölge rahatsız ediliyorsa, birkaç ziyaret gerekli olabilir.

Fareler normal olarak yiyecekleri yuvada biriktirirler veya daha korunaklı yerlerde tüketmek üzere taşırlar. Bu da yem yerinin değiştirilmesi sorununu içerir.

Lağım faresi yem arama davranışı 2

* Genç fareler annelerinin taşıdığı koku ve tattan muhtelif yiyeceklere aşina olurlar ve annelerini kabul edilebilen yiyeceğe kadar takip ederler.

* Koloninin diğer üyelerinden kalan dışkı paletleri kabul etme konusunda bir rol oynar

* Eğer bir yiyecek sürekli mevcutsa, yeni yiyecekler uzun süre göz ardı edilebilir. Eğer yiyecek aniden kaybolursa, yeni yiyecekler kabul edilecektir.

Cismin konumundaki bir değişiklik saatler, hatta haftalar süren neofobiye yol açabilir.

Lağım faresi günlük olarak suya ihtiyaç duyar. Dolayısıyla bir su kaynağına yakın olmaları gerekir. Sıcaklık, aktivite, yaş ve yiyecek kaynakları vs ye bağlı olarak 30-60 ml su içerler. Ya direkt dilleri ile yalayarak ya da ön ayakları ile alarak içerler. Eğer meyve, böcek, sümüklü böcek vs. gibi nemli yiyecekler durumunda serbest su ihtiyacı azalır. Bina içindeki tipik su kaynakları şunlardır: sızan borular, tıkanmış oluklar veya buzdolabı veya klima ünitelerinden gelen yoğuşma suyu.

• Diğer ortakçı kemirgenler gibi, fırsatçıdır ancak lağım faresi ile mukayese edildiğinde insan yiyeceğine daha az bağımlıdır. Özellikle bitki örtüsünün yaygın olduğu yarı tropikal bölgelerde, tohum, meyve, böcek veya sümüklü böcek gibi yiyecekleri daha çok yerler. Eğer su kenarına bırakılırsa, balık veya kabuklu deniz ürünleri ya da diğer su organizmaları ile beslenirler.
• Binaların civarında çatı sıçanları aşağıdaki yiyecek kaynaklarından istifade ederler: açık hava köpek kafesleri, çöp konteynırları, ot bürümüş bahçeler, kuşyemliği, canlı hayvan işletmeleri.
• Tipik olarak alaca karanlık ve gün batımı öncesi beslenirler ancak her gece birkaç yiyecek istilası olabilir.
• Tipik olarak 10 sıçana kadar aile grupları halinde yiyecek ararlar. Eğer yiyecek ve yuvalanma alanları mevcut ise, aynı bölgede yüzlerce fare yiyecek arayabilir. Ortalama yiyecek tüketimi ağırlıklarının %10 u olup, günde 7-15 gramdır.

• Çatı sıçanları yiyecek ararken, dışkı paletleri, idrar damlaları veya vücudun üro- jenital bölgelerinden salgı bırakırlar. Bunlarda bölgeyi işaretleyen feromonlar bulunur. Yapılara girmek için belli yolların kullanılmasına yardımcı olurlar.
• Yüksek istilada, yüksek faaliyet alanları feromonlar ile doludur. Bunlar diğer sıçanlara bu yerleri kullanma, gıda kaynaklarını kullanma, güvenli giriş ve çıkış yollarını kullanma, güvenli saklanma yollarını kullanma ve yuvalanma noktalarını kullanmada yardımcı olurlar.

Feromonlar yıllarca aynı alanların kullanımında bir rol oynar. Dolayısıyla, yem yerlerinin ve tuzakların yerleştirilmesinde bu cazip pozisyonunun tanımlanmasında önemlidir. Ev menzili tipik olarak 7-30 metredir ancak yiyecek kaynakları vs gibi faktörlere dayalı olarak 300 metreye kadar çıkabilir.

Sıçandaki neofobi davranışı lağım faresine göre daha fazladır.

lLağım faresine ve normal fareye kıyasla, yemede hibrid davranışa sahiptir. Değişikyerlerden az miktarda yiyecek tüketme eğilimindedir.

lÇatı sıçanları günlük olarak suya ihtiyaç duyarlar. 30-60 ml arası su içerler. Eğer bitki örtüsü verimli ise, normalde su vardır. Meyve, sümüklü böcek, böcek gibi yiyecekler su ihtiyacının bir bölümünü karşılar. Binaların içinde su kaynakları olabilir.

Kemirgen yemleme stratejisi

• Etiket bilgilerine göre yem çocukların ve hedef olmayan hayvanların erişemeyeceği yerde saklanmalıdır.

Sığınaklar ile yiyecek kaynakları arasındaki yollarakonmalıdır.

Dikey yüzeylere yakın konmalıdırlar.

En iyi yerler dışkı olan yerlerdir.

Daha iyisi yemi gizli yerlere koymaktır (yem istasyonu veya en azından möble altır

Yemi koymadan önce tüm yiyecek kaynaklarını azaltınız veya kaldırınız Tüm bozulmuş, bayatlamış veya böceklenmiş yemleri değiştirini

• Tüketildikten sonra yemi yenileyiniz.

Fare İstasyonunda kemirilmiş Blok

Farelere Karşı Yemleme Stratejisi

• Fareler vücut ağırlıklarının onda biri kadar yiyecek tüketirler. Genelde 50 defa olmak üzere değişik zamanlarda günde 1-2 gram tüketirler.Birçok yere yem koymak çok miktarda az yem koymaktan daha iyidir.
• Sınırlı sayıda yere yem koyulması başarısızlığın birinci sebebidir.

Eğer yiyecek varsa fareler 2-3 metreden daha az hareket ederler.Yemi açık yerlere koymayınız

• Fare büyüklüğündeki yem dağıtıcı merak ve beslenmeyi uyarır (Fareler ayrıca sıçan büyüklüğündeki yem yerlerine de girerler.
• Eğer fare varsa ve yeme dokunulmamışsa yemin 1-2 metre ayrı yere taşınması merak ve tüketimi arttıracaktır.
• Fareler 3 boyutta hareket ederler.
• En iyi yem pasta kıtırları ve bloklardır.
• Lağım faresine karşı yemleme stratejisi

• Fareler günde birkaç defa 20-30 gram kuru yiyecek tüketirler
  • Büyük miktarda yem koyarak daha az yemleme noktası daha iyidir. Birden fazla fare burada yeme olasılığına sahip olmalıdır.
• Lağım fareleri normal farelerden daha fazla hareket ederler.
• Yemi her 4-15 metrede bir koyunuz
• Tüketim başladığında yemleri veya yem yerini hareket ettirmeyiniz
• Yem yeri fareleri şüphelendirir, ancak uzun süre aynı yerde kaldığında (2 hafta) gizli bir yer haline gelir.
• Fareler dışarıda yuva yaparlar. Yemi yuvaların içine koyunuz,ancak işlem bitmeden önce galerilere hasar vermeyiniz
• Yer seçimi, lezzetten daha önemli olabilir karşı yemleme stratejis